سنگ های ساختمانی و هرآنچه درباره سنگ باید بدانید

سنگ، یکی از مصالح بنیادی در ساختمان‌ سازی، برای تولید ابزار، ساخت پناهگاه‌ها و برآورده کردن نیازهای انسان استفاده شده است. در ساختمان‌های ساخته شده از سنگ، از سنگ لاشه به همراه ملات‌های گچ و آهک استفاده شده است.

در این مطلب از مجله یاب چی، به بیان انواع مختلف سنگ ساختمانی، کاربردهای آن در ساختمان‌سازی مورد بحث قرار می‌گیرد.

ویژگی سنگ

سنگ، یک جسم طبیعی است که از ترکیب یک یا چند کانی تشکیل شده است. این ماده یکی از مصالح اصلی در صنعت ساخت و ساز است و در بیشتر فعالیت‌های مهندسی عمران، راهسازی، ساخت و ساز راه‌آهن و بندر استفاده می‌شود.

بین ویژگی‌های سنگ می‌توان به دوام و مقاومت بسیار بالا، قابلیت جلاپذیری مطلوب، مقاومت در برابر سایش و ضربه، قابلیت برش و صیقل، امکان شستشو، ثبات رنگ، مقاومت در برابر حرارت و رطوبت، مقاومت کششی و خمشی مناسب، عدم نفوذپذیری، مقاومت در برابر تغییرات آب و هوا، سختی و مقاومت فشاری بالا، پایداری در برابر مواد اسیدی و قلیایی و … اشاره کرد. باید توجه داشت که اگرچه به دلیل سنگینی و مشکلات حمل و نقل و استخراج، سنگ به حدی جایگزین شده است، اما هنوز در ساختمان‌های سنگین و پروژه‌های سخت مانند پل‌ها، تونل‌ها، دیوارهای جداکننده، سازه‌های سنگی و کرسی‌ها نقش مهمی دارد و اهمیت خود را حفظ کرده است.

ویژگی های یک سنگ ساختمانی مناسب

بافت سنگ: برای استفاده در ساختمان، سنگ باید یک ساختار سالم داشته باشد. این به این معنی است که باید فاقد شیارها، ترک‌ها و رگه‌های سست باشد و باید یکپارچه و یکنواخت باشد، همچنین نباید پوسیده باشد.

جذب آب: سنگ ساختمانی نباید توانایی جذب آب را داشته باشد، به عبارت دیگر نباید در آب غرق شده و حل شود.

پاکیزگی: سنگ ساختمانی نباید آلوده به مواد طبیعی و مصنوعی باشد، به طور کلی باید تمیز و بی‌عیب و نقص باشد.

پایداری سنگ در برابر عوامل محیطی: سنگ طبیعی باید تحمل شرایط فیزیکی و شیمیایی محیط را داشته باشد، به عبارت دیگر باید مقاومت کند در برابر باد، یخبندان، تغییرات دما و در صورت وجود، جریان آب و سایر عوامل فرسایش.

پایداری مکانیکی: استحکام فشاری برای قطعات باربر سنگ نباید کمتر از ۱۵۰ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع باشد.

انتخاب سنگ

سنگ‌های مصرفی باید از لحاظ بافت و ظاهر یکنواخت و بدون ترک باشند و باید از رگه‌های خاکی مارنی، میکانی، پریت و ترکیبات سولفاتی و سولفیدی (حداکثر ۱٪ SO3 وزنی) و سایر موادی که تحت تأثیر عوامل جوی و هوازدگی خراب می‌شوند، آزاد باشند؛ زیرا در غیر این صورت، استحکام آنها کاهش می‌یابد.

دو گروه اصلی از سنگ‌های طبیعی که در نمای ساختمان استفاده می‌شوند، سنگ‌های آهکی و سنگ‌های آذرین هستند. سنگ‌های آهکی به علت وجود رگه‌های قابل مشاهده در آنها، معمولاً استحکام کمتری دارند. مشکل اصلی سنگ‌های آذرین عموماً در جذب آب کم و عدم چسبندگی به بدنه ساختمان است.

انتخاب سنگ نما

نمای ساختمان به دلیل قرار گرفتن در معرض شرایط جوی مانند باران، یخبندان، آفتاب و آلاینده‌ها، اهمیت ویژه‌ای دارد. بنابراین، سنگ نما باید ویژگی‌های خاصی داشته باشد تا بتواند در برابر این عوامل محیطی دوام بیاورد. در نتیجه، سنگ مورد استفاده برای نما باید شرایط زیر را دارا باشد:

– تطابق با شرایط آب و هوای منطقه: سنگ باید با شرایط اقلیمی منطقه سازگار باشد. به عنوان مثال، در مناطق سرد و مرطوب، سنگ باید دارای تخلخل بسیار کم باشد تا از اثرات یخبندان جلوگیری کند. همچنین، در مناطقی که طوفان شن وجود دارد، سنگ باید مقاومت به سایش بالا داشته باشد تا از فرسایش ناشی از وزش باد محافظت کند.

• قابلیت صیقل خوردن و برش: سنگ باید قابلیت صیقل خوردن و برش را داشته باشد تا بتوان به آن شکل دلخواه داد.
• مقاومت کششی و خمشی: سنگ باید مقاومت مناسبی در برابر نیروهای کششی و خمشی داشته باشد.
• ترکیبات کانی‌شناسی: ترکیبات کانی‌های سنگ باید در نظر گرفته شود. وجود کانی‌های مضر مانند کانی‌های آهن می‌تواند باعث فرسایش زودرس سنگ شود. همچنین، وجود ناخالصی‌ها در یک نقطه یا امتداد می‌تواند نقطه ضعفی باشد و باعث تخریب سنگ شود.
• چسبندگی با ملات: سنگ باید دارای چسبندگی مناسب با ملات باشد و توانایی جذب آب مناسبی داشته باشد.
• ثبات رنگ: رنگ سنگ باید در برابر بخارها، گازها و پرتوهای آفتاب پایدار باشد.

در انتخاب سنگ، ابتدا باید به کاربرد آن در ساختمان توجه شود و سپس به عواملی مانند دوام، آنالیز فیزیکی و شیمیایی سنگ، رنگ سنگ و قیمت سنگ توجه کنیم.

رنگ:

ثبات رنگ یک سنگ به محل نصب آن وابسته است. سنگ‌های مرمریت، به ویژه سنگ‌های تیره، اگر در فضای داخلی و دور از تابش خورشید نصب شوند، در طول سال‌ها رنگ ثابتی خواهند داشت. اما اگر همان سنگ در معرض شرایط جوی نامطلوب و نور خورشید قرار گیرد، سریعاً رنگ خود را از دست می‌دهد.

یکی از عواملی که تغییر رنگ سنگ را ایجاد می‌کند، وجود کانی‌های ناپایدار در سنگ است که به سهولت به کانی‌های دیگر تبدیل می‌شوند و این تغییرات منجر به تغییر رنگ سنگ، به ویژه در سنگ‌های سفید و روشن می‌شود.

عامل دیگر، وجود مقادیر آهک در سنگ است که در طول زمان باعث تشکیل سطح شوره‌ای می‌شود و به صورت لکه‌های سفید ظاهر می‌شود. ارزش سنگ نیز از جنبه‌های اقتصادی بسیار مهم است. سنگ‌هایی با رنگ سبز، لاجوردی و قرمز که کمیاب هستند، ارزش بیشتری دارند.

دوام:

پایداری یک سنگ ساختمانی به مقاومت آن در برابر تهاجم شیمیایی و عوامل هوازدگی بستگی دارد. متأسفانه، عامل دوام که باید از مهمترین موارد در انتخاب سنگ مد نظر قرار گیرد، اغلب نادیده گرفته می‌شود. بسیاری از ساختمان‌های گران قیمت وجود دارند که در انتخاب سنگ آن‌ها به این جنبه توجه نشده و به طور ناخواسته تحت تأثیر آن قرار گرفته‌اند.

از عوامل طبیعی که بر این موضوع تأثیر می‌گذارند، می‌توان به ساختار، بافت و ترکیب کانی‌شناسی اشاره کرد. موقعیت نصب سنگ در ساختمان و کاربرد آن نیز عامل دیگری است که بر دوام سنگ تأثیرگذار است. همچنین، شرایط آب و هوایی نیز بسیار حائز اهمیت است. در آب و هوای گرم و مرطوب، تأثیرات شیمیایی بیشتری دارند، در حالی که در آب و هوای سرد و خشک، تأثیرات فیزیکی مؤثرتر هستند.

ساختار:

هرگونه ضعفی در ساختار سنگ، فرایند تهاجم عوامل هوازدگی را تسریع می‌دهد. بنابراین، سطوح شکاف‌ها، سطوح لایه‌بندی، سطوح گسل یا هر نوع شکافی که ناشی از گسل یا تغییر شکل است (شامل ترک‌های برشی)، شرایط مناسبی را برای تأثیر عوامل هوازدگی و یخبندان فراهم می‌کنند.

 کانیهای مضر:

بعضی از کانی‌های خاص (مانند سولفورهای آهن) را می‌توان در هر شرایطی به عنوان کانی‌های مضر محسوب کرد، در حالی که برخی دیگر از کانی‌ها، مانند میکا، تنها در مقادیر بالا و در برخی از سنگ‌ها مانند ماسه‌سنگ‌ها و مرمرها ضرر دارند.

یکی از علل تغییر رنگ در سنگ‌ها که به ندرت در نظر گرفته می‌شود، وجود کانی‌های ناپایدار است که به سهولت به کانی دیگری تبدیل می‌شوند. این کانی‌ها اغلب از نوع سولفورهای آهن هستند، و در مجاورت رطوبت اکسیده می‌شوند و به هیدروکسید تبدیل می‌شوند که باعث ایجاد لکه‌های روی سنگ می‌شود.

ویژگی‌های فنی سنگ‌های ساختمانی:

ویژگی‌های فنی سنگ‌های ساختمانی از طریق آزمایش‌های فیزیکی و شیمیایی به دست می‌آید و بسته به نوع، ساختار و کانی‌های تشکیل‌دهنده آن‌ها متفاوت است. آزمایش‌های شیمیایی بر روی سنگ‌ها تا حدی ترکیب شیمیایی آن‌ها را نشان می‌دهد و ترکیبات ضار و بررسی‌های کانی‌شناسی را ممکن می‌سازد. ساختار فیزیکی سنگ نیز با استفاده از معیارهایی مانند وزن مخصوص، مقاومت فشاری، مقاومت سایشی، میزان تخلخل، میزان جذب آب، و تخلخل سنجیده می‌شود.

انواع سنگ

سنگ‌هایی که در ساختمان‌ها استفاده می‌شوند، به عنوان سنگ قواره، سنگ بادبر، سنگ لاشه و سنگ پلاک شناخته می‌شوند. این سنگ‌ها ممکن است از صورت‌های طبیعی مانند قلوه‌سنگ و بادبر و خرد به دست آمده یا از معدن استخراج شده و برای استفاده در ساختمان آماده شوند. این آماده‌سازی معمولاً به دو صورت کار شده و خرد شده (شن و ماسه) انجام می‌شود.

سنگ قواره

سنگ قواره، سنگی است که از سنگ لاشه به دست می‌آید و با تیشه‌کاری در کارگاه ساختمانی به ابعاد منظمی رسیده و دارای گوشه‌های مشخصی می‌شود. از سنگ قواره برای دیوارهای باربر، جدول‌سازی و کف‌سازی‌هایی که نیاز به نما سازی کمی دارند، استفاده می‌شود.

سنگ بادبر

سنگ بادبر، سنگی است که با تیشه‌کاری به شکل منظمی درآمده و به خصوص یک طرف آن صاف شده است. از سنگ بادبر در تونل‌سازی، پل‌سازی، جدول‌سازی، دیوارهای باربر و غیر باربر، سنگ‌فرش و پله استفاده می‌شود و یکی از کاربردهای مهم سنگ لاشه و مالون، به ویژه در مناطق کوهستانی، اجرای قوس‌های سنگی است که در پل‌ها، درگاه‌ها و طاق‌زیرین دالانهای سنگی استفاده می‌شود.

سنگ پلاک

برای ایجاد نما در سطوح، از سنگ پلاک استفاده می‌شود. برای تهیه سنگ پلاک، سنگ قله را در کارگاه سنگ‌بری به ضخامت‌های مورد نظر برش می‌دهند و سپس آن را تا حدی جلا می‌دهند تا سطح آن صاف و براق شود. برای انتخاب سنگ پلاک، از تراورتن برای سنگ‌های تزئینی ارزان و از گرانیت و مرمر برای سنگ‌های گران‌قیمت استفاده می‌شود. سنگ پلاک برای تزئینات داخلی و خارجی ساختمان و استفاده در کف، دیوارپله، کف پنجره، کنار و زیر دیوار گچی و وسایل تزئینی مانند گلدان، شمعدان، جدول و جوی و غیره استفاده می‌شود.

سنگ‌های کار شده به صورت تیشه‌ای، دو تیشه‌ای، تخت، تراش، ساییده، لاشه و کلنگی در اجزای مختلف ساختمان مانند پی، دیوار، نمای کرسی‌چینی (ازاره)، نمای دیوار، پله، فرش‌کف‌ها و نمای داخلی و خارجی ساختمان استفاده می‌شود. سنگ‌های خردشده نیز براساس ریزی و درشتی دانه‌هایشان نام‌گذاری می‌شوند.

انواع سنگ های ساختمانی

از انواع سنگ های مورد استفاده در ساختمان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

سنگ تراورتن (Travertine):

سنگ تراورتن در رنگ‌های متنوعی مانند سفید، کرم، خاکستری، قرمز و غیره وجود دارد. این نوع سنگ برای تزئینات داخلی و خارجی ساختمان استفاده می‌شود.

سنگ مرمریت (Marble):

سنگ مرمریت  یکی از انواع سنگ‌های دگرگون است و در رنگ‌های سفید، خاکستری، سیاه، سبز، قرمز، زرد و ارغوانی یافت می‌شود. سنگ مرمر برای تزئینات و نماسازی داخلی ساختمان از جمله کف، دیوار و آثار هنری استفاده می‌شود.

سنگ گرانیت (Granite):

سنگ گرانیت یکی از سنگ‌های سخت و محکم است و بسیار مقاوم و با براقیت بالا است. سنگ گرانیت خرد شده برای تهیه بتن زیرسازی جاده و راه‌آهن و همچنین به عنوان سنگ ساختمانی استفاده می‌شود. همچنین در تزئینات داخلی و خارجی ساختمان و در کفسازی نیز به کار می‌رود. گابرو و دیاباز از جمله نمونه‌های گرانیت ساختمانی هستند که به طور عمومی به آن‌ها گرانیت سیاه نیز گفته می‌شود.

سنگ کوارتزیت (Quartzite):

سنگ کوارتزیت با ظاهر زبر و بلورین قابل تشخیص است. این نوع سنگ به دلیل ظاهر زبر خود، بیشتر در ساختمان‌های ارزان قیمت و روستایی استفاده می‌شود. رنگ‌های بیشتر آن شامل قهوه‌ای سوخته، سرخ، خاکستری و قهوه‌ای است.

سنگ ماسه (Sandstone):

سنگ ماسه از نوع سنگ‌های رسوبی است که از چسبیدن دانه‌های سیلیس به یکدیگر تشکیل شده است. رنگ‌های رایج ماسه سنگ شامل خاکستری، قهوه‌ای، سرخ و ارغوانی است. ماسه سنگ می‌تواند به صورت خرد شده برای زیرسازی جاده و راه‌آهن استفاده شود. همچنین ماسه سنگ کوارتزی در فرآوری شیشه و به عنوان ماده اولیه در صنایع ماسه‌ریخته‌گری و شیشه‌سازی استفاده می‌شود.

سنگ لایم استون (Limestone):

این نوع سنگ‌ها از لحاظ زمین‌شناسی جوان‌تر از سنگ‌های تراورتن و مرمر هستند و تحت فشار و دمای بالا قرار نگرفته‌اند. به همین دلیل، آن‌ها به عنوان سنگ‌های رسوبی شناخته می‌شوند. سنگ لایم استون نسبت به مرمر و تراورتن بیشترین جذب آب را دارد و در برابر فرسایش کمتر مقاومت دارد.

به عنوان نمونه‌هایی از سنگ لایم استون پرمصرف می‌توان به سنگ سمیرم، کوه سفید قم و اسلام‌آباد اشاره کرد. مزیت‌های این سنگ شامل قیمت مناسب و یکدستی رنگ آن است، اما جذب آب بالا و مقاومت کمتر در برابر فرسایش نقاط ضعف آن هستند. به همین دلیل، این سنگ‌ها تنها برای مکان‌های خشک و دور از فرسایش مناسب هستند. بهترین مکان برای استفاده از آن کنار پله‌ها و دیواره‌های پارکینگ است.

سنگ چینی (کریستال):

این سنگ‌ها از توده‌های سنگ آهک به شکلی است که به علت عوامل درونی مانند دما و فشار، مجدداً متبلور شده‌اند و به عنوان سنگ‌های دگرگون شناخته می‌شوند. در دهه‌های اخیر، عبارت سنگ چینی به کار برده شده است و احتمالاً به آن به خاطر خاصیت چینی که در ضخامت‌های کم (حدود دو سانتیمتر) صدای چینی می‌دهد، گفته شده است.

سنگ چینی رنگ‌های متنوعی دارد و معمولاً به صورت سفید یا سفید با هاله یا رگه‌های زرد است.

سنگ توف (Tuff):

این نوع سنگ، از سنگ‌های خاکستر آتشفشانی است که به دلیل کم بودن چسبندگی ذرات آن، در نتیجه هوازدگی، به صورت ذرات ریز از هم جدا می‌شود. این سنگ به دلیل ظاهر سبزی که دارد، در ساخت دیواره‌ها، پارک‌سازی و دیواره‌های حایل استفاده می‌شود.

سنگ گابرو (Gabro):

سنگ گابرو یکی از نوع‌های سنگهای آذرین درونی است که بافت خشک و رنگی تیره دارد. گابرو در رنگ‌های خاکستری مایل به سبز، سیاهو سبز موجود است و در صورت صیقل دادن سطح آن، زیبایی بی‌نظیری به تصویر می‌کشد. این سنگ به دلیل مقاومت در برابر هوازدگی، مناسب برای استفاده در کفپوش و نمای خارجی ساختمان است. سنگ گابرو با جذابیت خاص خود برای ساخت کانتر آشپزخانه و گزینه‌ای ایده‌آل برای کاشی‌کاری است، و همچنین در دکوراسیون داخلی و نمای خارجی کاربرد دارد.

سنگ دیوریت:

سنگ دیوریت یک نوع سنگ آذرین است که دانه‌های آن درشت هستند و رنگ آن معمولاً خاکستری، خاکستری مایل به سبز و یا خاکستری تیره است. دانه‌بندی این سنگ می‌تواند شکل دار، بدون شکل و یا همان اندازه باشد.

اکنون از سنگ دیوریت در کف ساختمان‌ها، پله‌ها و نماکاری استفاده می‌شود. این سنگ کمیاب است و اغلب در مناطق آتشفشانی یافت می‌شود. در گذشته، از این سنگ برای نوشتن کتیبه‌ها استفاده می‌شد. سختی سنگ دیوریت به حدی است که در دوران باستان از آن برای تراشکاری سنگ گرانیت استفاده می‌شد.

سنگ دیوریت نسبتاً کمیاب است و در مناطق آتشفشانی شکل می‌گیرد. به دلیل سختی بالای آن، تراش و کار با آن مشکل است. در تمدن‌های باستانی از سنگ دیوریت برای تراش و کنده‌کاری سنگ گرانیت استفاده می‌شد. امروزه در ساختمان‌ها، پله‌ها، کف و جاده‌سازی از سنگ دیوریت استفاده می‌شود.

سنگ لاشه:

سنگ لاشه یک نوع سنگ است که شکل خاصی ندارد و به همان شکلی که از معدن استخراج می‌شود، استفاده می‌شود. کاربرد اصلی آن در زیرسازی‌ها، پر کردن فاصله بین سنگ‌ها و ساخت کف سخت محدود می‌شود.

کاربرد سنگ در صنعت ساختمان

در ادامه به بررسی کاربرد سنگ در صنعت ساختمان سازی می پردازیم:

نمای داخلی

سنگهای مختلف مانند مرمریت، تراورتن، گرانیت، چینی، لایم استون و سایر نوع‌های سنگ قابل استفاده برای دیوارهای داخلی یا نمای داخلی ساختمان هستند. دلیل اصلی این استفاده از سنگ، عدم تأثیر آن توسط تغییرات جوی است.

با این حال، در طراحی فضاهای داخلی، ممکن است محدودیت‌هایی در انتخاب رنگ و ابعاد سنگها وجود داشته باشد. این محدودیت‌ها ممکن است به دلیل کمبود نور طبیعی در فضا یا عواملی مانند رطوبت زیاد، نیاز به نظافت مکرر و نیاز به سختی و براقیت سطح سنگ باشد.

اگرچه امروزه مرمریت‌ها به دلیل جذابیت و تنوع رنگ، طرح و قیمت، مورد توجه بسیاری در ساختمان‌ها قرار می‌گیرند، اما زیبایی و تنوع سنگهای تراورتن و آنتیک نمی‌تواند نادیده گرفته شود. این سنگها می‌توانند با ترکیبات مختلف، زیبایی بسیاری را در لابی‌ها، پاگردها، اطراف درب‌های آسانسور، دیوارهای راه‌پله، دیوارهای پارکینگ و غیره به ارمغان آورند.

کف ساختمان و پلکان

سنگ‌های استفاده شده برای کف ساختمان و پلکان باید تحت تأثیر سایش و ضربه قرار گیرند، بنابراین باید بسیار سخت و مقاوم در برابر سایش و ضربه باشند. این سنگ‌ها باید قابلیت برش در یک جهت را داشته باشند، مانند سنگ‌های رسوبی و دگرگون.

استفاده از سنگهای گرانیت به دلیل مقاومت بالا در برابر سایش، رطوبت و ضربه، بسیار رایج است. با این حال، برخی از مرمریت‌ها و لایم استون‌ها نیز (مانند مرمریت خوی، خوبسنگان، صلصالی، کوثر، گلبهار، و…) برای استفاده در پلکان‌ها توصیه می‌شوند.

لازم به ذکر است قیمت برخی از مرمریت‌ها در اندازه پله بسیار بیشتر از برخی از گرانیت‌ها است، که این بستگی به نظر خریدار و بودجه او دارد.

علاوه بر این، سنگ کبه دلیل قرارگرفتن در معرض آلودگی، سنگ‌های استفاده شده برای کف و پلکان باید دارای تخلخل کمی باشند تا در اثر شستشو با مواد شوینده و برخورد با مواد اسیدی یا بازی آسیب نبینند. برخی از سنگ‌های مناسب برای کف و پلکان شامل سنگ‌های کوارتزیت و گنایس می‌باشند.

پوشش دیوارهای داخل ساختمان

استفاده از سنگ به عنوان پوشش دیوارهای داخلی ساختمان، به آن ظاهری باشکوه و خنک می‌بخشد. این نوع پوشش عموماً در حمام و سرویس بهداشتی، ساختمان‌های اداری، فروشگاه‌ها و رستوران‌ها استفاده می‌شود. سنگی که برای پوشش دیوار استفاده می‌شود، باید ظاهری زیبا و سطحی براق داشته باشد. همچنین، تخلخل سنگ باید کم باشد تا در اثر شستشو با مواد شوینده آسیب نبیند و مقاومت آن کاهش نیابد.

نماکاری ساختمان

در نماکاری ساختمان، از سنگ‌های مقاوم و با دوام استفاده می‌شود تا در برابر عوامل محیطی مختلف مقاومت نمایند. شرایط جوی متغیر، تابش نور خورشید، یخبندان، گرد و غبار، باران اسیدی و آلودگی هوا از جمله عواملی هستند که بر مقاومت سنگ‌ها تأثیر می‌گذارند.

قبل از انجام نماکاری و خرید سنگ، لازم است کانی‌های موجود در آن سنگ بررسی شود. سنگ‌هایی که حاوی کانی آهن هستند، ممکن است مقاومت کمتری در برابر فرسایش داشته باشند و در معرض اکسیداسیون توسط آب و هوا قرار گیرند. همچنین، وجود ناخالصی در بخشی از سنگ می‌تواند منجر به تخریب آن شود.

انتخاب سنگ نما باید بر اساس منطقه جغرافیایی و شرایط آب و هوایی که ساختمان در آن واقع شده است، صورت گیرد. سنگ‌هایی که تخلخل کمتری دارند، برای مناطق سردسیر مناسب هستند زیرا تحمل یخبندان و وزش باد را بهتر می‌کنند. قبل از انجام نماکاری، تخمین عمر مفید ساختمان باید انجام شود و سپس سنگ نما متناسب با آن انتخاب شود. در کل، سنگ نما باید به دلیل قرار گرفتن در هوای آزاد و شرایط جوی متغیر، دارای پایداری لازم باشد.

دیوار و شالوده

دیوار‌های حائل و شالوده‌ها از سنگ‌های نامنظم و بی‌شکل تشکیل می‌شوند. برای کاهش هزینه ساخت و ساز، از سنگ‌هایی که در منطقه قابل دسترسی هستند، استفاده می‌شود. همچنین، برای پرکردن فاصله بین سنگ‌ها، می‌توان از تکه‌های کوچک‌تر استفاده کرد.

سنگ‌های متخلخل و سنگ‌هایی که دارای لایه‌بندی هستند و قابلیت انحلال آن‌ها بالاست، مناسب برای دیوار و شالوده نیستند. اما سنگ‌های سخت با مقاومت فشاری بالا و وزن مناسب، برای این کار مناسب هستند. اغلب ماسه‌سنگ و سنگ‌های آهکی دولومیتی، به عنوان گزینه‌های مناسب برای دیوار و شالوده شناخته می‌شوند.

دکوراتیو کردن فضای داخلی

دکوراسیون فضای داخلی ساختمان می تواند با استفاده از سنگ هایی که رنگ و ظاهر مناسبی دارند و علاوه بر دوام بالا، مقاومت خمشی و کششی قوی نیز دارند، انجام شود. این سنگ ها به عنوان تزئینات بر روی دیوارهای شومینه، ستون ها، قاب درب و پنجره و غیره استفاده می شوند. برای این منظور، از سنگ هایی که قابلیت کارکردن بر روی آنها را دارند، استفاده می شود.

سنگ روی کابینت و اپن

برای سطوح کابینت و اپن، سنگی باید استفاده شود که در برابر ضربه، سایش و رطوبت مقاومت داشته باشد و قادر به تحمل وزن باشد. همچنین، حائز اهمیت است که سنگ بیشترین مقاومت را در برابر تماس با مواد غذایی و مواد شوینده داشته باشد.

نکات مهم در هنگام خرید سنگ

به یاد داشته باشید که هر سنگ بر اساس ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی خود، برای مکان‌های خاصی مناسب است. بنابراین در زمان خرید سنگ، حتماً باید به محلی که قصد دارید سنگ را برای آن تهیه کنید، توجه بیشتری داشته باشید. به عنوان مثال، تراورتن برای نماهای خارجی، مرمر برای تزئین نماهای داخلی با شکوه، مرمریت برای کفپوش و نماهای داخلی، و گرانیت برای کفپوش و پله‌ها بسیار مناسب هستند و بر اساس شرایط محیطی هر مکان انتخاب می‌شوند. بنابراین توجه به این نکته یکی از مسائل ضروری است.

همچنین، توجه کنید که سنگی که قصد خریداری آن را دارید باید بدون ترک، درز، خلل و فرج، پوسیدگی و رگه‌های سست باشد. لازم به ذکر است که با ضربه زدن روی سنگ با استفاده از جسمی فلزی، می‌توان تا حدودی به وجود ترک و شیار آن پی برد. در واقع، شنیدن صدای شیشه مانند هنگام ضربه، نشان‌دهنده عدم وجود ترک در ساختار سنگ است.

در زمان خرید سنگ، حتماً نظارت کافی را بر بارگیری و حمل آن داشته باشید، زیرا در بسیاری از موارد، سنگ ممکن است در یکی از این مراحل آسیب ببیند.

قیمت انواع سنگ

قیمت انواع سنگ بستگی به متغیرهای مختلفی دارد، از جمله نوع سنگ، کیفیت، اندازه، رنگ، منبع استخراج و محل فروش. همچنین، شرکت‌ها و فروشندگان مختلف ممکن است قیمت‌های متفاوتی برای هر نوع سنگ داشته باشند. بنابراین، من به عنوان یک مدل زبانی نمی‌توانم قیمت دقیق و به‌روز انواع سنگ را ارائه دهم.

برای دریافت قیمت دقیق تر، بهتر است با فروشندگان سنگ معتبر، تامین کنندگان مواد ساختمانی یا شرکت‌های مختص به فروش سنگ تماس بگیرید. آنها می‌توانند به شما اطلاعات دقیق‌تری درباره قیمت‌ها و گزینه‌های موجود بدهند.